ตำนานรัก นางศกุนตลา และ พระราชาทุศยันตร์

เรียบเรียงโดย บรามี

สวัสดีค่ะ ใกล้จะสิ้นปีแล้ว คุณ ๆ ที่ได้ทำงานกันมาทั้งปี เหนือยกันไหมคะ สิ้นปีนี้จะไปเทียวที่ไหน หรือว่าจะอยู่กรุงเทพ แพลนกันไว้หรือยัง สำหรับ บรามี  ก็แน่นอนต้องกลับเมืองไทยไปก่อน เพราะว่าคิดถึงบ้านและอาหารไทยมาก ๆ ไม่มีที่ไหน ที่จะสะดวกสบาย และ เราสามารถพักผ่อนได้สะดวกใจเท่ากับบ้านเกิดของเราเองนะคะ อันนี้เรืองจริง

กลับมาอีกครั้งนะคะ สำหรับเรืองรัก โรแมนติค เปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะคะ สัญญากันไว้ ว่าจะเล่าเรืองคู่รัก สามคู่ที่แสนจะอมตะ สำหรับคู่รักในตำนานชาวฮินดู เริ่มจาก คู่ของ สาวิตรี และ สัตยาวัน ต่อด้วย คู่ของพระกฤษณะ และ พระแม่ราดา  ตามด้วย คู่ของนางศกุนตลา และ ราชาทุศยันตร์  ความรักของทุก ๆ คู่ก็แล้วแต่มีที่มาต่าง ๆ กันไป จะซาบซึ้ง หรือว่าประทับใจแค่ไหน มาอ่านกันเลยดีไหมคะ

ความรักของคนสมัยก่อนก็มักจะเริ่มจากป่าเขานะคะ พระราชารูปหล่อที่มีนามว่า ทุศยันตร์ก็วันนึงได้เดินทางไปเข้าป่าล่าสัตว์ แล้ว บุพเพก็อาละวาดนะคะ ท่านกามเทพ ผู้เป็นบุตรแห่งพระพรหม ก็ได้แผลงศรเข้าใส่ หนุ่มสาวคู่นี้เข้าอย่างจังค่ะ  ทั้งสองตกหลุมรักกันทันทีที่ได้พบหน้า แล้วก็พระราชาของเรา ก็ไม่รอช้า ขอแต่งงานกับพ่อของนางศกุนตลาซะเลย อะไรจะวัยรุ่นใจร้อนขนาดนั้นกันหนา เอาเป็นว่า คุณพ่อของศกุนตลาก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรนะคะ ที่จะยกลูกสาวให้กับพระราชาทุศยันตร์ ทำให้พระราชาวัยรุ่นใจร้อนท่านนี้ก็ได้ ทำการแต่งงานกับนางศกุนตลา โดยจัดพิธีที่เรียกว่า ‘ กันดาวา’  ซึ่งก็คือการจัดพิธีรดน้ำสังข์แบบโบราณโดยแม่แม่ธรณีเป็นพยานถือเป็นอันจบ นางศกุนตลาก้ได้ร่วมหอกับพระราชาตามประสงค์ค่ะ

ธรณีนี่นี้ก็ได้เป็นพยานให้กับคู่รักสายฟ้าแลบคู่นี้นะคะ พระราชาท่านก็เมือได้สมรัก สมรสแล้ว ก็ตามระเบียบต้องกลับเข้าวังค่ะ ท่านสัญญากับนางศกุนตลาว่า เมือท่านจากไปแล้ว ไม่ได้ไปลับนะ จะส่งขบวนขันหมากมาสู่ขอแน่นอนไม่ต้องกังวลใจไป ว่าแล้ว ท่านพระราชาหนุ่มก็ได้ฝากแหวนแทนใจไว้ให้นางศกุนตลา หนึ่งวง เอาไว้เป็นตัวแทนความรักแห่งพระองค์ค่ะ แหวนวงนี้เป็นแหวนลงยา พร้อมสลักชือพระราชาเอาไว้เสร็จสรรพค่ะ

เชือว่า คงไม่มีใครอยากจากคนรักเมือได้พบกันเพียงประเดี๋ยวเดียวหรอกนะคะ นางศกุนตลา เมือท่านพระราชาเสด็จมาก็ไม่ได้ตั้งเนื้อตั้งตัว พอท่านพระราชาจากไป ก็ไม่ได้ตั้งตัวหนักเข้าไปใหญ่ แต่จะทำอะไรมากก็ไม่ได้ เพราะว่า ท่านก็สัญญาจะมาสู่ขอ แถม ภาระกิจแห่งพระราชาก็คงรอไม่ไ้ด้ นางเอกผู้แสนดี ก็ได้แต่หวังว่า ท่านพระราชาจะกลับมาตามสัญญาพร้อมกัับ กำแหวนไว้แน่นไม่ยอมห่างไปจากตัวเลยค่ะ ก็คนมันคิดถึงน่ะคะ จะทำไงได้

แหวนวงนี้ล่ะคะ ที่จะมีบทบาทสำคัญมากในเรืองต่อไปจากนี้ เพราะ่ว่า โชคชะตากำลังจะเล่นตลกแล้วนะคะ คนเราเนียนะคะ เผลอแป๊บเดียวไม่ได้ เผลอเป็นได้เรื่อง ก็ทำไมล่ะคะ จำท่านฤาษีทุรวาสได้ไหมคะ  ฤาษีท่านนี้ขึ้นชือนักหนากับความเจ้าอารมณ์ใจร้อน และีที่สำคัญ สาปเก่งนักหนาล่ะคะ คุณ โมโหเป็นสาป ทันที แล้ว สาปหนัก ๆ ด้วยนะคะ คำสาปของเหล่าฤาษีนี้่ น่ากลัวนักหนาค่ะ เพราะว่าไม่มีใครสามารถล้างคำสาปได้แม้แต่ตัวผู้สาปเอง  ฤาษีทุรวาสวันนั้น บังเอิญผ่านมาหน้าบ้านนางศกุนตลาพอดิบ พอดี  แล้วท่านก็จะขอเข้ามาพักในบ้านหน่อย  เผอิญ ศกุนตลากำลัง อินเลิฟ สุด ๆ ก็เลยมัวแต่ใจลอย มิไยที่ฤาษีทุรวาสจะเรียกเท่าไหร่ นางก้ไม่ได้ยิน ท่านฤาษีก็ยั๊วะสุดขีด ก็เลยสาปนางศกุนตลาไปว่า

หนอยแน่ะ นางศกุนตลาเจ้าบังอาจละเลยเสียงเรียกแห่งข้า ดีล่ะ ข้าขอสาปให้ใครก็ตามที่จิตใจของเจ้าใฝ่หาถึงอยู่ตอนนี้ ขอให้เขาลืมเจ้าไปจนหมดสิ้นจากใจ ณ บัดนี้

ได้ผลค่ะ ศกุนตลาตืนจากฝันเลยค่ะ นางตกใจเป้นอันมากที่ได้ล่วงเกินฤาษีเฒ่าแบบไม่ได้ตั้งใจ  นางร้องไห้พร้อมขอโทษขอโพยท่านฤาษีเป็นการใหญ่ เรียกว่า กราบแล้ว กราบอีกจนท่านฤาษีใจอ่อนขึ้นมานิดนึง ก็เลยยอมผ่อนผันให้ว่า

เอาล่ะ คำสาปของข้าอาจจะแรงไป  เอาเป็นว่า ขอให้คนที่เจ้านึกถึงเมือครู่ ถึงแม้จะลืมเจ้าไปแล้วจนหมดใจ แต่เมือใดที่เขาเห็นของสำคัญที่เขาฝากไว้เป็นตัวแทนแห่งรักเมือใด เมือนั้น ความทรงจำทั้งหลายก็จะกลับมาเหมือนเดิม

ศกุนตลาก็ยิ้มออกมาได้ทั้งน้ำตาเลยค่ะแ้ล้วก็กราบขอโทษท่านฤาษีเป็นการใหญ่ แต่ว่าคำสาปมันมีผลซะแล้วค่ะ ไม่มีขบวนขันหมากจากท่านพระราชาทุศยันตร์ เพราะท่านได้ลืมคนรักคนนี้ไปแล้ว ตามคำสาปเป๊ะเลยค่ะ ไม่เชืออย่าลบหลู่นะคุณ ๆ กับคำสาปของฤาษีท่านนี้

แย่ละสิคะ เมือเหตุการณ์ผ่านไป นางศกุนตลาก็พบว่านางตั้งครรภ์กับพระราชาแล้วค่ะ ดังนั้น พ่อของนางจึงสังให้นางเดินทางเข้าเมืองไปหาพระราชาซะเลย มัวมารอขันหมากไม่ไหวแล้ว พร้อมกำชับให้นาง นำแหวนแทนใจไปด้วย เพราะว่าจะได้หักล้างคำสาปไปได้ค่ะ

โชคชะตาเล่นตลกนะคะ นางศกุนตลาพลาดทำแหวนตกหายไปในแม่น้ำระหว่างแวะพักดื่มน้ำค่ะ ไม่มีแหวนพระราชาทุศยันตร์ก็จำนางไม่ได้ แล้วก็พาลไ่ม่ยอมรับนางเป็นภรรยาค่ะ หาว่า นางมาต้มตุ๋น นางศกุนตลาเสียใจอยากจะตายเสียให้ได้นางก็เลยขอร้องให้แม่ธรณีมารับนางไปอยู่ด้วยค่ะ ประมาณว่าให้ธรณีสูบไปซะดีกว่า ที่จะอยุ่โดยไม่มีคนรัก หรือคนรักจำไม่ได้ ได้ผลค่ะ คำสาปของฤาษีทุรวาสหมดลงทันที ที่แม่ธรณีรับคำร้องของนาง เพราะว่าได้มีชาวประมงได้นำแหวนที่ผ่าเอามาจากท้องของปลาที่จับได้ แล้วชาวประมงก็รีบนำมาถวายพระราชา เพราะว่าแหวนวงนี้ มีชือของพระราชาทุศยันตร์ สลักไว้เด่นชัดค่ะ มาทันเวลาพอดีเลยนะคะ ไ่ม่งั้นแย่เลย

เมือมีแหวนก็มีความทรงจำนะคะ เรื่องราวก็ลงเอยด้วยดี พระราชก็จำคนรัีกได้แล้วก็ัรับนางเป็นภรรยาค่ะ นางศกุนตลาได้ครองรักอยู่กับพระราชาตามที่ได้หวัง แล้วลูกชายของนางก็คลอดออกมามีนามว่า พระรถ ซึ่งก็ได้ครองเมืองต่อจากบิดาค่ะ

ก็ถือว่าเป็นการจบซีรี่ส์เรืองรักแห่งชาวฮินดูนะคะ เรืองราวนางศกุนตลาเป็นเรืองย่อย จากมหากาพย์มหาภารตะค่ะ  อ่านไว้ประดับความรู้นะคะ เรืองรักอมตะไม่ว่าจะนานเท่าใด แต่ก็ยัีงกินใจผู้ที่ได้อ่าน หรือได้ฟังเสมอ ๆ นะคะ  คุณ ๆ ที่ความจำไม่ได้เสื่อม ก็อย่าหาเรืองมาแกล้งลืมคนรักนะคะ กว่าจะตามหากันเจอก็ยาก รักกันไว้นาน ๆ ดีกว่าค่ะ

พบกันใหม่เรืองหน้าค่ะ

บรามี

 **** ผู้อ่านสามารถร่วมแสดงความคิดเห็นได้ที่ด้านล่างบทความครับ *****